با ادامه بمباران نوار غزه به دست ارتش اسراییل، شهروندان غزه به سوی جنوب میگریزند. در همین حین، قوانین بین المللی و ناظران اجرای این قوانین، سخت به چالش کشیده شدهاند. به گزارش نهادهای رسمی، دستکم ۴۴۷ کودک در حملات هوایی اسراییل به نوار غزه در هفته اخیر کشته شدهاند. حالا، هزاران فلسطینی از مسیرهایی که به ویژه برای کودکان ناامن است، در حال گریز به مناطقی در جنوب غزهاند.
«یومنا سید»، گزارشگر الجزیره در این مورد نوشت: «از غزه تا خان یونس، مسیری طولانی و بسیار خطرناک است. به خصوص زمانی که کودکان در این مسیر همراه خانوادهها هستند، باید خیلی سریع حرکت کنند. وضعیت جادهها خیلی پایدار نیست و بمبارانهای زیادی در راه است».
کنوانسیونهای ژنو، ارکان اصلی حمایت از کودکان در جریان درگیریهای مسلحانهاند. این کنوانسیونها هسته اصلی حقوق بشردوستانه بین المللی را تشکیل میدهند. ۴ مورد از این کنوانسیونها بر اساس سلسله معاهداتی بین سالهای ۱۸۴۶ و ۱۹۴۹ به تصویب رسید. چهارمین کنوانسیون ژنو که در سال ۱۹۴۹ و پس از جنگ جهانی دوم به تصویب رسید، بر حمایت از غیرنظامیان به ویژه در سرزمین های اشغالی متمرکز است.
در ۶ ژوئیه ۱۹۵۱، دولت تازه تاسیس اسرائیل نیز کنوانسیون ژنو را درست مثل ۱۹۶ کشور دیگر، تصویب کرد.
این مادهها و پروتکلهای ضمیمه، بهویژه در کنوانسیون چهارم، حمایت از کودکان را در جریان درگیریهای مسلحانه فراهم میکنند:
علاوه بر صدها کودکی که در هفته اخیر در حملات هوایی اسرائیل کشته شدند، اسرائیل پس از حمله حماس در روز شنبه هفته گذشته، اعلام کرد که غزه در «محاصره کامل» خواهد بود و اجازه ورود غذا، دارو، سوخت و سایر کالاهای ضروری را به این منطقه نخواهد داد. حالا کودکان غزه نیز از دسترسی به غذا و دارو محروم شدهاند و همین، نقض کنوانسیون چهارم ژنو به دست دولت و ارتش اسراییل است.
حالا سازمانهای بینالمللی خواستار ایجاد یک کریدور بشردوستانه شدهاند میگویند که امکانات پزشکی غزه در آستانهی فروپاشی قرار دارد. تا لحظه تنظیم این گزارش، اسرائیل حاضر به ترک مواضعش نشده و گذرگاه «رفح» را که مسیر اصلی اتصال غزه به مصر است، بمباران میکند. از سوی دیگر، بر اساس بیانیه «فابریتزیو کاربنی»، مدیر منطقه ای کمیته بین المللی صلیب سرخ، جریان الکتریسیته و ژنراتورها در غزه از کار افتاده و همین، زندگی نوزادان تازه متولد شده در انکوباتورها را نیز در معرض خطر قرار داده است.
به گفته کارشناسان، هرج و مرج گسترده ناشی از حملات اسراییل، تأثیر شدید و طولانی مدتی بر سلامت روحی و روانی کودکان خواهد داشت.
طبق چهارمین کنوانسیون ژنو، این حق کودکان است که محیطهای فرهنگی و آموزشیشان در طول جنگ یا اشغال، تحت محافظت قرار بگیرد. با این حال اما اسرائیل تا این لحظه، دهها مدرسه را در نوار غزه بمباران کرده است. در پی حملات ارتش اسراییل در هفته اخیر، چندین مدرسه تحت مدیریت سازمان ملل که در ایام اخیر به عنوان پناهگاه غیرنظامیها مورد استفاده قرار میگرفت، تحت بمباران هوایی اسراییلیها ویران شدهاند. در مجموع، دستکم ۹۰ موسسه و مرکز آموزشی تا کنون در بمباران اسرائیل آسیب دیدهاند.
قوانین بینالمللی همچنین نیروهای اشغالگر را ملزم میکند که از آموزش کسانی که تحت کنترل خود زندگی میکنند اطمینان حاصل کنند. اگر نیروهای اسرائیلی، همانطور که اعلام کردهاند، به نوار غزه حمله زمینی کنند، اجرای این الزام طبق قانون برای آنها دشوار خواهد بود؛ چرا که حالا از مدارس و دانشگاههای غزه، چیزی به جز ویرانههای بمبارانشده باقی نمانده است..
دادگاه هایی مانند دادگاه کیفری بین المللی در لاهه می توانند در راستای تشخیص نقض قوانین بینالمللی در فلسطین و اسراییل، تحقیقاتی را آغاز کنند. در همین راستا، بسیاری از فعالان، از دیوان کیفری بین المللی خواستهاند تا سکوت خود را در قبال تجاوزات اسرائیل به غزه بشکند. دیوان کیفری بینالمللی در گذشته نیز تحقیقاتی را درباره جنایات جنگی نیروهای اسرائیلی در سرزمینهای فلسطینی آغاز کرده اما تا به امروز هیچکس را کتهم و یا پاسخگو نکرده است.
لایحه شماره HR 2407 یا «ترویج حقوق بشر برای کودکان فلسطینی تحت اشغال نظامی اسرائیل»، در ماه می مجددا به کنگره ایالات متحده ارائه شد. این سند، ممنوعیت دولت اسرائیل از استفاده از دلارهای مالیاتی آمریکا در کرانه باختری اشغالی برای انجام تخلفاتی از جمله «بازداشت نظامی، سوءاستفاده یا بدرفتاری با کودکان فلسطینی در بازداشتگاه نظامی اسرائیل» را خواستار شده است.
«بتی مک کالوم»، یکی از نمایندگان حامی این لایحه در کنگره، در این مورد گفت که ایالات متحده هر ساله میلیاردها دلار به دولت اسرائیل میدهد. این پول نه برای نقض قوانین بین المللی یا ایجاد آسیب، بلکه برای تامین «امنیت اسرائیل» است.
اگرچه کنوانسیونهای ژنو مجازاتی را برای زیر پا گذاشتن مقررات در نظر گرفته، ناقضان این قوانین و مقررات در گذشته به دلایل و بهانههای متععدی، به ندرت تحت پیگرد قانونی قرار گرفتهاند. برای مثال یکی از دلایل این بوده که «مقامات دولتی خود در این امر دخیل بودهاند».
در صورت بروز تخلفات احتمالی، تحقیقات و تعقیب قضایی توسط دادگاه کیفری بین المللی انجام می شود. در برخی موارد، دادگاههای ویژه نیز ممکن است تشکیل شود. با این حال، اسرائیل، ایالات متحده و روسیه از جمله کشورهایی هستند که صلاحیت دیوان بین المللی کیفری را به رسمیت نمی شناسند. در ماه مارس، دیوان کیفری بینالمللی کیفری، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه را به جنایات جنگی در اوکراین، از جمله اخراج کودکان اوکراینی به روسیه متهم کرد؛ اقدامی که کرملین ادعا کرد برای امنیت کودکان بوده است. از آنجایی که دادگاه برای این کار به کشورهای عضو متکی است، نتوانسته پوتین را دستگیر کند...
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟